Τα Αργύρια το Φθινόπωρο, ένα μαγευτικό τοπίο !

Κάθε εποχή του χρόνου έχει τη δική της σημασία, ομορφιά ή αξία στον κύκλο της ζωής. Η μία εποχή διαδέχεται την άλλη μέσα από έναν ασταμάτητο κύκλο ζωής που είναι ρυθμισμένος με αριστουργηματικό τρόπο.

Το Φθινόπωρο στα Αργύρια έχει τη δική του χάρη. Τα χρώματα πιο σκούρα από το καλοκαίρι, οι μυρωδιές πιο έντονες, οι αισθήσεις σε διέγερση. Καρυδιές, καστανιές, μηλιές, κορομηλιές μαζί με τα πλατάνια που βρίσκονται κοντά στις πηγές και στα ρέματα συνθέτουν ένα χρωματιστό τοπίο μοναδικής ομορφιάς και με το άγριο πράσινο του έλατου. Τι να πρωτοπεί κανείς για τις ζεστές αποχρώσεις του κόκκινου, του πορτοκαλιού και του κίτρινου που σε πλημμυρίζουν πανέμορφα συναισθήματα και σου διεγείρουν σκέψεις σαν αντικρίσεις αυτό το υπέροχο φθινοπωρινό τοπίο;
Τα δέντρα κιτρινίζουν μα η γη διαφοροποιείται, καθώς με τις πρώτες βροχές η φύση μοιάζει να ξυπνά και μέσα σε λίγο καιρό όλα έχουν πρασινίσει ξανά. Η σκόνη του καλοκαιριού ξεπλένεται, τα ραδίκια και τα άλλα άγρια χόρτα έχουν ξεμυτίσει και τα κυκλάμινα στις ποταμιές ανθισμένα. Οι καρποί της βελανιδιάς, της αγριοκαστανιάς και της οξιάς γονατίζουν κυριολεκτικά τα δέντρα μέχρι να καταλήξουν στο έδαφος, με την οξιά να αποκτά το φθινοπωρινό κόκκινο που σε συνδυασμό με τις ακτίνες του ηλίου δίνουν στο δάσος αντάυγειες φλόγας.

Καρπός βελανιδιάς.

Αρχές Σεπτεμβρίου η κύρια ασχολία είναι η παραγωγή κρασιού. Ο μούστος από ντόπια, αλλά κυρίως από σταφύλια του κάμπου μπαίνει στα βαρέλια για να γίνει το κρασί. Από τα μέσα Σεπτέμβρη έως τέλος Οκτώβρη αρχίζει η συγκομιδή των πιο νόστιμων και υγιεινών τροφών που μπορεί κανείς να συναντήσει. Ξεκινάμε με τα κάστανα, τα καρύδια, τα άγρια χόρτα που ευδοκιμούν σε αυτόν τον εύφορο τόπο. Ακόμα και για τους λάτρες των άγριων μανιταριών, το δάσος είναι πλούσιο με φαγώσιμα μανιτάρια, τα οποία καρποφορούν είτε μοναχικά είτε κατά μεγάλες ομάδες σε άκρες δασικών δρόμων κυρίως στα δάση ελάτης και πεύκης.

Η ώρα του τρύγου.

Το μανιτάρι του Καίσαρα.

Το μανιτάρι Lactarious.

Ο ξερός ήχος των πεσμένων φύλλων που αποχωρίζονται τα κλαδιά των δέντρων, ο ήχος από τα κουδούνια των κοπαδιών που αφήνουν τα ψηλά όρη και κατεβαίνουν στα Λιβάδια, καθώς και τα πρωτοβρόχια και τα γάργαρα νερά που τρέχουν από παντού και σχηματίζουν ρυάκια μαρτυρούν την αλλαγή της φύσης. Εφοδιασμένοι οι ντόπιοι με καυσόξυλα για τα κρύα που έρχονται ανάβουν τα τζάκια και τις σόμπες για να ζεσταθούν. Ποιος μπορεί να αρνηθεί τη συντροφιά και το παιχνίδι με την φλόγα ενός τζακιού συνδεδεμένο με την γλυκιά θαλπωρή, με τη συντροφιά της παρέας, με τη συγκέντρωση της οικογένειας;

Οι μόνιμοι κάτοικοι μπορεί να είναι λιγοστοί, αλλά το χωριό δεν αδειάζει ποτέ. Και αυτό χάρη στην αγάπη που έχουν οι χωριανοί για τον τόπο τους που με την πρώτη ευκαιρία αφήνουν τα άστη και έρχονται να συνειδητοποιήσουν την αξία του. Δεν πρέπει να παραλείψω τους κυνηγούς και την συμβολή τους. Η περίοδος του κυνηγιού έχει αρχίσει από καιρό. Οι βροχές δίνουν σημάδια στους κυνηγούς του αγριόχοιρου. Ομάδες ντόπιων κυρίως κυνηγών επιδίδονται με μεγάλη διάθεση στο χόμπι αυτό με φροντίδα προς τον περιβάλλουν και σεβασμό στον τόπο.

Η φύση είναι ωραία και αισθάνεσαι την ομορφιά της όταν βρίσκεσαι κοντά της. Αλλά βρε παιδιά ανοίξτε τα μάτια και δείτε τους θησαυρούς που απλώνονται γύρω σας. Περιμένουν να τους ανακαλύψετε, να τους αξιοποιήσετε και θα σας προσφέρουν όσα δεν σας πρόσφερε καμία μεγαλούπολη μέχρι τώρα. Κάθε εποχή έχει τα δικά της χρώματα και τη δική της ενέργεια. Γι' αυτό λοιπόν ας μην ανυπομονούμε πότε θα έρθει το επόμενο καλοκαίρι. Ας ζήσουμε τη ζωή κάθε στιγμή !!